-
1 Κόρακας κοράκου μάτι δε βγάζει
– Ο λύκος λύκο δεν τρώει• Ворон ворону глаз не выклюетИсточник: Кокурина Т.В. «Греческие пословицы и поговорки и их аналоги в русском языке», М., ЛКИ, 2008——————• Ворон ворону глаз не выклюетИсточник: Собрание пословиц на greek-language.ru, 2012Ελληνικές παροιμίες και ρήσεις (Греческие пословицы и поговорки) > Κόρακας κοράκου μάτι δε βγάζει
-
2 κόρακας
ο ворон;§ εφαγα τον κόρακα — я наелся до отвала;
βγάλε τον κόρακα — тише, перестань (шуметь, кашлять);
άμε στον κόρακα! — иди к чёрту!;
όταν θ'άσπρίσει ο κόρακας και γίνει περιστέρι — когда рак свистнет;
κόρακας κοράκου μάτι δε βγάζβι — посл, ворон ворону глаз не выклюет
-
3 Κόρακας
Κόραξraven: masc acc pl -
4 κόρακας
κόραξraven: masc acc pl -
5 κόρακας
Ελληνικά-Ρωσικά λεξικό στα κείμενα της Καινής Διαθήκης (Греческо-русский словарь к текстам Нового Завета) > κόρακας
-
6 κόρακας
[коракас] ουσ. а. воронΛεξικό Ελληνικά-ρωσική νέα (Греческо-русский новый словарь) > κόρακας
-
7 κόρακας
[коракас] ουσ α ворон. -
8 κόρακας
kruk (m) rzecz. -
9 Όταν ασπρίσει ο κόρακας και γίνει περιστέρι
– Σαν βγάλει η απαλάμη μου τρίχες• Когда рак на горе свистнет• Когда щука запоет и когда рак свистнетИсточник: Кокурина Т.В. «Греческие пословицы и поговорки и их аналоги в русском языке», М., ЛКИ, 2008Ελληνικές παροιμίες και ρήσεις (Греческие пословицы и поговорки) > Όταν ασπρίσει ο κόρακας και γίνει περιστέρι
-
10 Ο λύκος λύκο δεν τρώει
– Ο λύκος λύκο δεν τρώει• Ворон ворону глаз не выклюетИсточник: Кокурина Т.В. «Греческие пословицы и поговорки и их аналоги в русском языке», М., ЛКИ, 2008——————• Ворон ворону глаз не выклюетИсточник: Собрание пословиц на greek-language.ru, 2012Ελληνικές παροιμίες και ρήσεις (Греческие пословицы и поговорки) > Ο λύκος λύκο δεν τρώει
-
11 karga
κόρακας, κοράκι, κάργια -
12 κόραξ
κόραξ, ακος, ὁ, 1) der Rabe (nach E. M. von κορός, schwarz); Pind. Ol. 2, 96; Aesch. Ag. 1452 Suppl. 732; Her. 4, 15 u. Folgde. – Sehr gewöhnliche Verwünschungsformel ist ἐς κόρακας, ἄπαγ' ἐς κόρακας, βάλλ' ἐς κόρακας; auch als heftige Frage, οὐκ ἐς κόρακας; geh zum Henker! eigtl. dein Leib möge unbestattet liegen bleiben u. ein Fraß für die Raben werden; Ar. Vesp. 51. 982 Nub. 789 u. öfter; ἐς κόρακας ἔῤῥειν φασὶν ἐκ τῆς Ἀττικῆς Alexis bei Ath. XIII, 610 e; Sp.; es scheint in dieser Vrbdg nie εἰς gesagt zu sein, vgl. Reisig Conj. Aristoph. p. 252. Aehnlich πάντα τάδ' ἐν κοράκεσσι καὶ ἐν φϑόρῳ Theogn. 833. – Man schwor auch beim Raben, Ar. Av. 1611. – Sprichwörtlich κόρακα λευκὸν ἰδεῖν, Ep. ad. 60 (XI, 417) u. A.; vgl. Arist. H. A. 3, 12; denn der weiße Rabe ist eine Seltenheit; ἕως κόρακες λευκοὶ γένωνται Ath. VIII, 359 c. – Κόραξι καὶ λύκοις χαριζόμενος Luc. Tim. 8; ἐκ κακοῠ κόρακος κακὸν ᾠόν S. Emp. adv. rhet. 99. – Auch das Sternbild, der Rabe, Arat. 448. – 2) eine Fischart, wahrscheinlich nach ihrer Farbe benannt, Diphil. bei Ath. VIII, 356 a (vgl. κορακῖνος). – 3) die krumme Spitze am Schnabel des Haushahns, Hesych., u. übh. jede hakenförmige Krümmung; daher – a) ein Belagerungswerkzeug, D. Sic. 17, 44; bei Schiffen gebraucht, ein Enterhaken, Pol. 1, 22, 9; σιδηροῖ, bei Ath. V, 208 d. – b) Ein Haken zum Anziehen der Thür, der Thürk lopfer, κόραξ πυλῶσι Ep. ad. 90 (XI, 203); Posidipp. bei Poll. 7, 111, vgl. 10, 23, κόρακι κρούεται ἡ ϑύρα. – c) eine Art Halseisen, sonst κύφων, oder ein anderes Marterinstrument, κλοιὸν ἕκαστος αὐτῶν καὶ κόρακα διτάλαντον ἐπικείμενος Luc. Necyom. 11. – Das Wort scheint onomatopoetisch mit κράζω zusammenzuhangen.
-
13 κόραξ
κόραξ, ακος, ὁ, (1) der Rabe. Sehr gewöhnliche Verwünschungsformel ist ἐς κόρακας, ἄπαγ' ἐς κόρακας, βάλλ' ἐς κόρακας; auch als heftige Frage, οὐκ ἐς κόρακας; geh zum Henker! eigtl. dein Leib möge unbestattet liegen bleiben u. ein Fraß für die Raben werden. Man schwor auch beim Raben. Auch das Sternbild, der Rabe. (2) eine Fischart, wahrscheinlich nach ihrer Farbe benannt. (3) die krumme Spitze am Schnabel des Haushahns; übh. jede hakenförmige Krümmung; (a) ein Belagerungswerkzeug; bei Schiffen gebraucht, ein Enterhaken; (b) Ein Haken zum Anziehen der Tür, der Türklopfer; (c) eine Art Halseisen, sonst κύφων, oder ein anderes Marterinstrument -
14 κοραξ
- ᾰκος ὅ1) воронἐκ κακοῦ κόρακος κακὸν ᾠόν погов. Sext. — от плохого ворона и яйцо плохое (ср. яблочко от яблони недалеко падает);
κ. λευκός погов. Anth. — белый ворон, диковина;κόραξι καὴ λύκοις χαρίζεσθαι Luc. — угождать воронам и волкам, т.е. прикармливать жадных и неблагодарных людей;(φεῦγ΄ или βάλλ΄) ἐς κόρακας! Arst., Arph. (лат. pasce corvos!) — чтоб тебя вороны склевали!, т.е. проваливай прочь!;οὐκ ἐς κόρακας ἐρρήσετε! Arph. — проваливайте отсюда!2) предполож. птица баклан Arst.3) абордажный крюк4) стеноломный крюк ( осадное орудие)(κόρακες καὴ σιδηραὴ χεῖρες Diod.)
5) дверной крюк (sc. τῶν πυλῶν Anth.)6) шейная колодка ( орудие пытки)(κλοιὸς καὴ κ. Luc.)
-
15 ἔρρω
A , Ar. (v. infr.): [tense] aor. 1 : [tense] pf. ἤρρηκα ([etym.] εἰς-) Id.Th. 1075:— go slowly: ἔρρων limping, of Hephaestus, Il.18.421 ; ἥ μ' οἴῳ ἔρροντι συνήντετο met me wandering alone, Od.4.367.II go or come to one's own harm,ἐνθάδε ἔρρων Il.8.239
,9.364 ; ὑπὸ γαίῃ ἐρρήσεις h.Merc. l.c.;ἄτιμος ἔρρειν A.Eu. 884
; ὡς Πόλυβον ἤρρησεν he went with a murrain to Polybus, Ar.Ra. 1192, cf.Lys. 336 (lyr.).2 mostly in imper., away ! begone !Il.
8.164, Thgn.601 ;ἔρρ' οὕτως Il.22.498
: pl.,ἔρρετε 24.239
, A.R.3.562 : [ per.] 3sg., away with him, let him go to ruin,Il.
20.349, Od.5.139 ;ἀσπὶς ἐκείνη ἐρρέτω Archil.6.4
; in a legal formula,αὐτὸς μὲν ϝερρέτω Berl.Sitzb.1927.8
([dialect] Locr., v B. C.), cf. Schwyzer 415 (Elis, v B. C.); ϝάρρην ib.409; ἐρρέτω Ἴλιον perish Troy ! S.Ph. 1200 (anap.): with a Prep.,ἔρρ' ἐκ νήσου θᾶσσον Od.10.72
;ἔρρ' ἀπ' ἐμεῖο Theoc.20.2
;ἔρρ' ἐκ προσώπου Herod. 8.59
; in [dialect] Att. strengthd., go hang!Ar.
Pl. 604 (anap.), Pherecr.70.5, etc.;ἐς κόρακας ἔρρειν φασὶν ἐκ τῆς Ἀττικῆς Alex.94.5
;ἔρρε εἰς ὄλεθρόν τε καὶ Ἄβυδον Lys.Fr.5a
: opt.ἔρροις AP5.2
(Antip. Thess.): part.,ἔρρων νυν αὐτὸς χἡ ξυνοικήσασά σοι.. γηράσκετ' E.Alc. 734
: [tense] fut., οὐκ ἐρρήσετε; οὐκ ἐς κόρακας ἐρρήσετε; Ar.Lys. 1240, Pax 500 ;εἰ μὴ 'ρρήσεθ' Id.V. 1329
(lyr.).3 of persons and things, to be clean gone, perish, disappear,ἔρρων ἐκ ναός A.Pers. 964
(lyr.); ἔρρει πανώλης ib. 732 (troch.);ἄφαντος ἔρρει S.OT 560
, cf.Pl.Lg. 677c;ἔρρει ταῦτα ἐκ τῆς αὑτῶν χώρας Id.Phlb. 24d
;ἔρρειν ἐκ τῆς τοῦ εἶναι ἕδρας Plot.3.7.4
; ἔρρει τὰ κᾶλα the ships are lost, Hippocr. ap. X.HG1.1.23 (prob.) ;ἔρρει πᾶσ' Ἀφροδίτα A.Ag. 419
(lyr.) ; ἔρρει τὰ θεῖα the honour due to the gods is gone, S.OT 910 (lyr.) ;ἔρρει δέμας φλογιστόν Id.El.57
;ἔρρεις μάτην E.Hel. 1220
;θανόντας ἔρρειν Id.Supp. 1113
; ἐξ οἵων καλῶν ἔρρεις from what fortunes hast thou fallen, Id.IT 379 ;ἔρρει τὰ ἐμὰ πράγματα X.Smp.1.15
, cf. Cyr.6.1.3.------------------------------------ -
16 κόραξ
κόραξ, - ακοςGrammatical information: m.Meaning: `raven' (Thgn., Pi.; Κόρακος πέτρη "raven-rock" ν 408), often metaph. `hook, grappling-iron, door-hook etc.' (hell.); also as fish-name (Diph. Siph.; s. below) and as name of a constellation (Eudox.; Scherer Gestirnnamen 191).Derivatives: Some fish- and plant-names (because of the colour and the voice, resp. because of the abode; Strömberg Fischnamen 114f., Pflanzennamen 119): diminut. κοράκιον `small hook' (pap.), plant = ἱεράκιον (Arist.), κορακίσκος (Gloss.), κορακῖνος m. `young raven' (Ar.), usu. fish-name, `Sciaena nigra' (Epich., Ar., Arist.) with f. κορακινίς (Gp.), dimin. - ινίδιον (Com., pap.); Lat. LW [loanword] coracīnus \> Ital. coracino etc.; κορακίας m. `chough, Pyrrhocorax alpinus' (Arist., H.), Κορακιαί pl. GN in Delos (inscr. IIIa; with oppositive accent); κορακεύς εἶδος ἰχθύος H. (Boßhardt Die Nom. auf - ευς 85); κοράκεως m. = κορώνεως `fig-tree with raven-black fruits' (Hermipp. 51; cf. on ἐρινεώς s. ἐρινεός); κορακησία plant-name (Pythag. ap. Plin.), Κορακήσιον GN (Pamphylia) with - ήσιος, - ησιωτικός (Pap. IIIa); on - ήσιος Chantraine Formation 42, Schwyzer 466; κορακώδης `ravenlike' (Arist.), κοραξός `raven-black' (Str.), κόραξος fish-name (Xenokr.) with σο-suffix (Schwyzer 516, Chantraine 434); ( κατα-)κορακόω `lock (with a door-hook)' ( Mon. Ant.), κοράξαι ἄγαν προσλιπαρῆσαι. πεποίηται παρὰ τοὺς κόρακας H., prob. prop. `hook oneself on'; as backformation κόρακος m. `plaster' (Paul. Aeg.)? - σκορακίζω prop. "wish to go to the raven ( ἐς κόρακας)", `drive away, revile' (Att., hell.) with σκορακισμός `revilement, curse' (LXX, Plu.); cf. Schwyzer 413. - Extension on κόραξ, κορακίας, κορακῖνος Thompson Birds and Fishes s. vv.Etymology: Onomatopoetic word in - αξ, cognate with the diff. formed Lat. corvus `raven', Gr. κορώνη, Lat. cornīx `crow', Gr. κόραφος bird-name (H.). In - α-ξ one assumes since Brugmann Grundr.2 2: 1, 494f. because of cor-n-īx, κορ-ών-η a sonantic -n̥-(but - ακ- is productive in Greek). - More forms in Pok. 567ff., W.-Hofmann and Ernout-Meillet s. cornīx. Cf. κορώνη, also κορκορυγή; κράζω and κρώζω.Page in Frisk: 1,917Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > κόραξ
-
17 παύω
παύω, fut. παύσω, fut. med. παύσομαι, wofür aber die besseren Attiker πεπαύσομαι vorgezogen haben sollen, vgl. Piers. Moer. p. 293; perf. pass. πέπαυμαι (πέπαυσμαι v. l. bei Her. 1, 84 Plat. Prot. 328 d); aor. med. ἐπαυσάμην, aor. pass. ἐπαύϑην, Hes. Th. 533 Her. 1, 130; attisch ἐπαύσϑην, wie auch Her. 6, 66 ohne alle Variante steht; παυϑήσεται ὁ πόλεμος, Thuc. 1, 81; nach Choerobosc. in B. A. p. 1324 auch ἐπάην, was auf eine Form ΠΑF führt; – 1) act., machen, daß Einer aufhört, abläßt, besänftigen, beendigen; von Personen, ἄγριον ἄνδρα, Il. 21, 314, ἀριστεύοντα, 11, 506; zur Ruhe bringen, d. i. tödten, Od. 20, 274; vgl. Soph. O. R. 397; παύεσκε μὲν γὰρ ἐνϑέους γυναῖκας εὔϊόν τε πῠρ, Ant. 963; Ar. Equ. 330. 877; – von Sachen, χόλον, μένος, νεῖκος, πόλεμον, ῥόον, ὀδύνας u. dgl., Hom. oft, z. B. Il. 1, 283. 16, 528. 19, 67; τόξον, den Bogen ruhen lassen, Od. 21, 279; ἔπαυσέ μοι μέριμναν, Pind. I. 7, 13, wie τὰ μὲν παύσατε ib. 35; vgl. Soph. El. 795; Ἅιδης ὁ παύσων τούςδε τοὺς γάμ ους ἔφυ, Ant. 575; δράσας δ' ἐγὼ δεινὰ τόνδ' ἔπαυσα τὸν νόμον, Eur. Or. 571; λύπας ᾠδαῖς, Med. 197; Ar. Plut. 136; u. einzeln in Prosa, τότε μὲν ἔπαυσε τὸν λόγον, Xen. Cyr. 8, 6, 7; τυραννίδα, Dem. 20, 70; auch τὰ τείχη, zerstören, D. C. 69, 9. – Häufig tritt noch ein inf. dazu, die Handlungen od. Zustände ausdrückend, denen ein Ende gemacht wird, ἔμ' ἔπαυσας ἐπὶ Τρώεσσι μάχεσϑαι, du hast gemacht, daß ich aufhörte mit den Troern zu kämpfen, Il. 11, 442; ϑνητο ὺς ἔπ αυσα μὴ προςδέρκεσϑαι μόρον, Aesch. Prom. 248; Ag. 995; Ar. Ach. 634; ῥαψῳδοὺς ἔπαυσε ἀγωνίζεσϑαι, Her. 5, 67. 7, 54; bei den Attikern gewöhnlicher ein partic., um auszudrücken, daß Jemand in einer Thätigkeit oder einem Zustande unterbrochen wird, γελῶντας ἐχϑροὺς παύσομεν τῇ νῦν ὁδῷ, Soph. El. 1295, wir werden die Feinde als Lachende aufhören machen, machen daß sie aufhören zu lachen; παύσω δέ σ' ὄντ' ἄπαιδα, Eur. Med. 717; u. in Prosa, τὴν φιλοσοφίαν παῠσον ταῦτα λέγουσαν, Plat. Gorg. 482 a, u. A. – Eine andere Vrbdg ist τινά τινος παύειν, machen, daß Einer davon absteht, ihn wovon abbringen, od. machen, daß er wovon ausruht od. sich erholt; so Hom. oft in Vrbdgn wie παύειν τινὰ ἀλκῆς, ἄλης, χάρμης, καμάτου, ὀϊζύος, ὀδυνάων, Ἕκτορα μάχης, Ἀχιλῆα πόνοιο, Θάμυριν ἀοιδῆς, Πηνελόπειαν κλαυϑμοῖο; παῠσαν ἄρ' ὀρχηϑμοῖο πόδας, παῦσαν δὲ γυναῖκας, Od. 23, 298. So auch Tragg.: εἰ τήνδ' ἔπαυσας τῆς πολυγλώσσου βοῆς, Soph. El. 798; παύσω ψόγου σε, Eur. Hel. 1292; ἔμελλον ἄρα παύσειν ποϑ' ὑμᾶς τοῦ κοάξ, Ar. Ran. 268; u. in Prosa, εἰ μή τις παύσει τὰ σὰ παιδικὰ τούτων τῶν λόγων, Plat. Gorg. 481 e; τῆς λυγγός, Conv. 185 d; τινὰ προμηϑίας, Antiph. 2 γ 3; τινὰ ὕβρεως, Isocr. 5, 34, wie Ar. Av. 1259 u. Xen. Hell. 3, 5, 5; τινὰ τῆς ἀρχῆς, τῆς στρατηγίας, Einen seines Amtes entsetzen, 6, 2, 13 Cyr. 8, 6, 3; τῶν ἐπιϑυμιῶν τινα, Hem. 1, 2, 5. – Seltener steht der gen. allein, αἴ κε Ζεὺς παύσῃ ὀϊζύος, ob Zeus ein Ende machte des Elends, Od. 4, 35. – 2) med. und pass., durch sich selbst od. durch einen Andern bestimmt, bewogen, nach eigenem Willen, aus freiem Entschluß, od. in Folge einer hemmenden Einwirkung aufhören, ablassen, nachlassen, von Personen u. Sachen; absolut, oft bei Hom.; τῆμος πυρκαϊὴ ἐμαραίνετο, παύσατο δὲ φλόξ, Il. 23, 228; ἄνεμος ἐπαύσατο Od. 12, 168, wie Her. 7, 193; auch = ruhen, ausruhen, ἐν κλισίῃ, Il. 24, 17; Her. 9, 52; vom Sänger, aufhören zu singen, schweigen, Od. 17, 359, wie vom Redner, aufhören zu sprechen, Her. 7, 9, 3; übh. sich ruhig, unthätig verhalten, 1, 83; πέπαυται δ' ἔχϑος, Aesch. Spt. 920; Suppl. 573; παύσασϑ' ἄνακτες, Soph. O. R. 631; παυσαμένου Παυσανίου, da er aufhörte, schwieg, Plat. Conv. 185 c; Folgde; auch παυσαμένης τῆς πλημμυρίδος, Strab. 9, 2, 18. – Häufig c. partic., welches die Handlung od. den Zustand ausdrückt, der aufhört, ὅϑ' ὕπνος ἕλοι, παύσαιτό τε νηπιαχεύων, wenn er als Spielender aufhörte, zu spielen aufhörte, Il. 22, 502; πέπαυμαι τοὺς ἐμοὺς ϑρηνῶν πόνους, Aesch. Prom. 618, vgl. Pers. 492 Ag. 1017; παῦσαι πλέκο υσα, Eur. Ion 1410; παύσομαι σ' αἰνῶν, Or. 1161; Ar. Av. 859. 889 u. öfter, wie Her., ἐσϑίοντας ἂν οὐ παύεσϑαι, 3, 133. 9, 93 u. öfter; Plat. Gorg 491 a; Xen. Cyr. 7, 2, 7 u. öfter, u. Folgende, οὔποτε πεπαύσονται πολεμοῠντες S. Emp. adv. log. 2, 184. – Die Vrbdg mit dem inf. wird von den Atticisten verworfen, sie findet sich Batrachom. 190 Ar. Ach. 634 Her. 7, 54, bei Plut. u. a. Sp., vgl. Schäf. zu Schol. Par. Ap. Rh. 3, 48. – Auch wie beim act. c. gen. der Sache, wovon abstehen, ablassen, womit aufhören, παύσασϑαι πολέμοιο δυςηχέος, Il. 7, 376, παυσώμεσϑα μάχης καὶ δηϊοτῆτος, 7, 290, παύσεσϑον κλαυϑμοῖο γόοιό τε, Od. 21, 228; Hes. O. 175 Th. 553; παυσάμενοι κακῶν, Pind. I. 7, 7; φιλανϑρώπου δὲ παύεσϑαι τρόπου, Aesch. Prom. 11; ἀρτίως πεπαυμένην κακῶν ἀτρύτων, Soph. Ai. 787; Eur. Med. 1211; Ar. Nubb. 934; u. in Prosa häufig, τῆς μάχης ἐπαύσαντο, Her. 1, 74, τοῦ δρόμου, 4, 124, ϑορύβων καὶ ταραχῆς, Plat. Polit. 273 a, Conv. 188 e u. Folgde; ἔργων, πλησμονῆς, Xen. Mem. 2, 11, 14; selten παύομαι ἐκ μεγάλων ἀχέων, Ar. Ran. 1531; vgl. Eur. El. 1108; περί τινος, Her. 2, 135. – 3) Zuweilen steht auch das act. in intrans. Bdtg = παύομαι, aufhören, ablassen, abstehen, μνηστῆρες δ' ἄμυδις κάϑισαν καὶ παῦσαν ἀέϑλων, Od. 4, 659, Bekk. μνηστῆρας, wie schon alte Erklärer gelesen haben; ἀλλ' ἄγε, παῠε μάχης, Hes. Sc. 449; H. h. Cer. 351; u. so bes. im imperat., παῠε, παῦε τοῦ λόγου, Ar. Pax 326; auch παῠ' ἐς κόρακας, Ach. 864; u. absolut, παῦε, μὴ λέξῃς πέρα, höre auf, schweige, Soph. Phil. 1275; Ar. Vesp. 1194. 1208; παῦε, παῠε, μὴ βόα, Av. 1504, vgl. Plat. Phaedr. 228 e. – Παυστέον, man muß aufhören machen, Plat. Gorg. 523 d, man muß aufhören, Plut. ed. lib. 9.
-
18 σκορακίζω
σκορακίζω, eigtl. Einen zu den Raben, ἐς κόρακας, an den Galgen gehen heißen, ihn fortjagen, übh. Jem. schimpflich, verächtlich behandeln, ihu verachten; Dem. 11, 11 vrbdt τότε μάλιστα σκορακίζονται καὶ προπηλακίζονται; Sp., wie Plut. Artax. 27 Luc. rhet. praec. 16.
-
19 σοῦμαι
σοῦμαι, zsgzgn aus σόομαι, = σεύομαι, ἔσσυμαι, sich rasch bewegen, laufen, eilen, daherstürmen; βασιλῆς βασιλέως ὕποχοι μεγάλου σοῠνται, Aesch. Pers. 25; ὁρμᾶσϑε πάντες, σοῠσϑε σὺν παντευχίᾳ, Spt. 31; Suppl. 816. 822; φίλος σούσϑω, βάτω, Soph. Ai. 1393; οὐχὶ σοῠσϑ'; οὐκ ἐς κόρακας; οὐκ ἄπιτε; Ar. Vesp. 458; σοῠ, σοῠ, πάλιν σοῠ, 209. – Einen lakon. aor. ἀπέσσουα hat Xen. Hell. 1, 1, 23. – Die Gramm. führen als dor. σῶμαι, σῶται an, auch σούω, = σεύω.
-
20 τιθασεύω
τιθασεύω, zähmen, bes. Thiere zu Hausthieren machen; τιϑασεύοντες τὰ χρήσιμα τῶν ζώων, Xen. Mem. 4, 3, 10; τὰ ἥμερα τρέφων καὶ τιϑασεύων, Plat. Rep. IX, 589 b; Polit. 264 b; auch von Gewächsen, sie im Garten ziehen, veredlen, Plut. Fab. Max. 20; übertr. τιϑασεύουσι χειροήϑεις αὑτοῖς ποιοῠντες, Dem. 3, 31; Sp., wie Plut. Dem. 17, χάρισι τὸν ὄχλον, Cat. min. 33; τὸν τοὺς χειροήϑεις κόρακας τιϑασεύοντα, Alciphr. 3, 66.
См. также в других словарях:
κόρακας — I Ονομασία τριών οικισμών. 1. Πεδινός οικισμός (υψόμ. 10 μ., 6 κάτ.) στην πρώην επαρχία Επιδαύρου Λιμηράς του νομού Λακωνίας. Υπάγεται διοικητικά στον δήμο Βοιών. 2. Ακατοίκητος πεδινός οικισμός (υψόμ. 120 μ.) του νομού Λαρίσης. Βρίσκεται στο… … Dictionary of Greek
κόρακας — ο γεν. κόρακα και κοράκου, πληθ. κόρακες και κοράκοι 1. το αρπαχτικό πουλί κόρακας. 2. η παροιμία «Kόρακας κοράκου μάτι δε βγάζει» λέγεται για την αλληλεγγύη ανθρώπων του αυτού ποιού. 3. η παροιμία «Aπό κόρακα κρα θα ακούσεις» σημαίνει ότι από… … Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)
Κόρακας ή Κόραξ — (15ος αι.). Βυζαντινός θεολόγος και άρχοντας. Έζησε στην εποχή του Μανουήλ Β’ Παλαιολόγου. Κατά τη διάρκεια της πολιορκίας της Κωνσταντινούπολης από τους Τούρκους (1422), εστάλη από τον αυτοκράτορα στον σουλτάνο Μουράτ Β’ προκειμένου να τον… … Dictionary of Greek
Κόρακας, Αριστοτέλης — (Πόμπια Κρήτης 1858 – 1946). Αντιστράτηγος, αγωνιστής της Κρητικής ανεξαρτησίας και των εθνικών απελευθερωτικών αγώνων. Ήταν γιος του αγωνιστή του 1821 Μιχαήλ Κόρακα (βλ. λ.). Το 1873 γράφτηκε στη Σχολή Ευελπίδων με τιμητική υποτροφία που του… … Dictionary of Greek
Κόρακας, Μιχαήλ — (Πόμπια Κρήτης 1797 – 1889). Αγωνιστής του 1821 και των Κρητικών επαναστάσεων. Πήρε μέρος στις επιχειρήσεις των Σφακιανών εναντίον του Μουσταφά πασά. Αργότερα, επέστρεψε στα Σφακιά και επικεφαλής 50 αρματολών πολέμησε εναντίον των Τούρκων της… … Dictionary of Greek
Κόρακας — Κόραξ raven masc acc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
κόρακας — κόραξ raven masc acc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Vardousia — Vardousia, Korakas (Βαρδούσια, Κόρακας) Vardousia, Berggipfel Korakas. Ansicht von Westen Höhe 2.495 m … Deutsch Wikipedia
Liste griechischer Phrasen/Theta — Theta Inhaltsverzeichnis … Deutsch Wikipedia
Weißer Rabe — Theta Inhaltsverzeichnis 1 Θάλασσα ὕδωρ καθαρώτατον καὶ μιαρώτατον … Deutsch Wikipedia
Geflügelte Worte (Antike) — Alpha und Omega, Anfang und Ende, kombiniert zu einem Buchstaben Diese Liste ist eine Sammlung alt und neugriechischer Phrasen, Sprichwörter und Redewendungen. Sie beschreibt ihren Gebrauch und gibt, wo möglich, die Quellen an. Graeca non… … Deutsch Wikipedia